بایگانی دسته ی دوره اول

شعار پایه ی سوم:Tell me and I forget
Teach me and I remember
Involve me and I learn

در کلاس سوم با توجه به توانمندی های مختلف دانش آموزان در حیطه های شناختی از روش های مختلف آموزشی استفاده می شود.
به عنوان مثال:
تدریس، طبق روش های آموزش دیده در کارگاه های برگزار شده توسط آموزش و پرورش و با رویکردهای جدید آموزشی انجام می شود.
فرآیند آموزش به محیط کلاس اختصاص ندارد و با توجه به موضوع درس از محیط های مختلفی مانند: آزمایشگاه، حیاط، سایت دبستان و سایت دبستان و …بهره گرفته می شود.
تا حد امکان سعی می کنیم فعالیت ها پژوهش محور و دانش آموز محور انجام شود. اکثر کلاس ها و کارها توسط خود دانش آموزان و با راهنمایی معلم صورت می گیرد.
سعی کردیم نحوه ی کارگروهی را به دانش آموزان آموزش دهیم و اکثر فعالیت ها به صورت گروهی انجام شود.
تکالیف دانش آموزان با توجه به ضعف های آنان و حتی گاهی به صورت انفرادی و مخصوص یک نفر طراحی می شود.
ارزیابی دانش آموزان به صورت مستمر در فعالیت های کلاسی انجام می شود و به صورت مداوم به اولیا گزارش می گردد.

 

 

 

شعار کلاس اول:                    بگو یا علی     کلاس اولی

نوآموزان کلاس اولی، با افکاری مالامال از امید وارد محیطی شاداب و سرزنده می شوند تا دست در دست آموزگارشان دنیایی از نور و بینایی و بینش را تجربه کنند. با نهایت اعتماد، دستان کوچکشان را به دست او می سپارند تا نحوه ی صحیح گرفتن قلم به دست را بیاموزند.

در این کلاس همه چیز به صورت اصولی و درست آموزش داده می شود. مانند: نحوه ی صحیح نشستن در پشت نیمکت و رعایت حقوق دانش آموز دیگر، نحوه ی قرار دادن دست بر روی میز( زاویه ی ۴۵) به هنگام نوشتن، متناسب نگه داشتن سر و گردن نسبت به دفتر، تنظیم فشار قلم بر روی کاغذ، نحوه ی رنگ آمیزی( یکدست بودن و در یک جهت بودن) هر هفته جای دانش آموز در کلاس تغییر می کند تا هم تعامل با یکدیگر را بیاموزند و هم زاویه ی چشمشان به تخته متغیر باشد و ثابت نماند.

خواندن شعر اذکار روزهای هفته به صورت جمع خوانی، پس از ورود به کلاس است،( تدریس حروف الفبا) شور و هیجان خاصی برپاست که از شب قبل خانواده را نیز معطوف می سازد، همه منتظر این ساعت هستند و به نوعی که آموزگار خواسته، خود را آماده می کنند.

روش تدریس الفبا به نوعی تلفیقی از سبک مرحوم نیرزاده( موزون و آهنگین) و برگرفته از تجربیات دیگر اساتید این حوزه است که در حین آموزش بین آموزگار و دانش آموز ارتباط موثری برقرار می شود.

از آن جا که فراگیری در این سن با استفاده از اشیا و ابزار عینی و ملموس در امر تثبیت علم موثر است، درساعات تدریس از کلمات کلیدی مربوط به آن حرف استفاده می شود. به عنوان مثال: در تدریس حرف( نون) از آوردن انواع نان به کلاس و در تدریس( قاف) از آوردن قناری و قفس و تدریس صدای( آ) از انار استفاده می شود.

هر حرف نیز از نظر زیبانویسی به شکل صحیح که متناسب با توان یک کودک کلاس اولی است آموزش داده می شود.( نه به صورت تحریری و نستعلیق که دشوار است.)

در روزهایی که دانش آموزان موفق به نوشتن نام خود می شوند با آوردن شکلات یا شیرینی لذت این موفقیت را با همه تقسیم می کنند. و نام او در برگه ای که توسط خود دانش آموز تزیین شده، آذین بخش کلاس می شود و بقیه نیز فرا رسیدن چنین روزی را انتظار می کشند.

 

روانخوانی

متناسب با حروف آموزش داده، پلی کپی های روانخوانی که در روزهای آغازین خواندن با حروف بسیار درشت و واضح طراحی شده در اختیار دانش آموز قرار می گیرد تا با تمرین در کلاس و در منزل خواندن وی نیز تقویت شود.

به مرور سایز فونت روانخوانی کاهش یافته و متون از آسان و کوتاه به دشوار و طولانی سوق پیدا می کند. در این میان هرازگاهی دانش آموزان از کلاس هوشمند جهت جمع خوانی بهره می برند.

 

علوم

کلاس علوم منحصز به فضای خاصی نیست. بلکه دانش آموزان با استفاده از فضای حیاط، آزمایشگاه سالن همایش به مشاهده ی فیلم و یا یک آزمایش علمی می پردازند و به صورت گروه مشارکت دارند.

 

قرآن

کلاس قرآن با قرائت سوره ای از قرآن بصورت جمع خوانی آغاز می شود. دانش آموزان در این کلاس به مرور پیام های قرآنی می پردازند. از لوحه و پخش سی دی نیز بهره می برند.

در قرائت از روی لوحه که با اشاره ی آموزگار می باشد همه بصورت داوطلبانه مشارکت دارند.

نقل داستان حضرت موسی( ع) و حضرت ابراهیم( ع) بسیار مورد توجه دانش آموزان قرار گرفت.

 

 

 

کلاس شیرین ریاضی

نقل داستان خیاطی که محاسبه کردن را نمی داند و از روی حدس لباس بی قواره ای را برای مشتری خود می دوزد، و یا قنادی که برای درست کردن کیک نیاز به شمارش پیمانه های آرد و شکر را در خود احساس می کند، ذهن کودکان را به چالش می اندازد.

با استفاده از مثال های متفاوت برای کودکان وابستگی بشر به علم ریاضی و کاربرد آن در زندگی مشخص و روشنتر می شود.

نیاز به دانستن و شناختن اعداد و استفاده از آن در شمارش، مطرح کردن یک داستان کوتاه و معما گونه که با بکارگیری عبارت جمع یا تفریق و با استفاده از تصاویر دانش آموزان را در حل مسأله یاری می دهد.

آموزش هندسه، با مشاهده ی نقاشی کودکان رد پای هندسه را نیز می توان احساس کرد.

استفاده از مثلث و مربع به هنگام ترسیم خانه، استفاده از دایره در ترسیم خورشید، گل و درخت و استفاده از بیضی یا مستطیل در ترسیم حوض و …. و یا اینکه زنبوران بهترین ریاضی دانان طبیعت اند، چرا که با ساخت یک شش ضلعی منتظم، خانه ای زیبا می سازند که بوسیله ی آن سطح کندو را با هیچ فاصله و شکافی می پوشانند.

مؤلفین کتاب ریاضی، ارتباط ریاضی با دیگر علوم از جمله هنر معماری، که در سطح جامعه قابل مشاهده است را در قالب تقارن و الگویابی در طرح فرش و کاشی و همینطور کسب آداب و مهارت های اجتماعی را مدنظر قرار داده اند. کودکان باید کار کردن با اعداد را تجربه کند و اینکه سطح آموزش از آسان به سخت باشد.

شمارش تعداد فصول، ماه ها، روزها، هفته ها، و ساعت ها، افراد خانواده، انگشتان دست، دوستان، اسباب بازیها با استفاده از انگشتان دست و چینه از جمله نیازهای ما در زندگی و جزء علاقه مندی های کودکان در این سن است. در این بین کودکان ابزاری چون: نی، دکمه، چینه، تاس، لگو، کش، عکس های متقارن، شابلون های هندسی، ساعت های مدور و غیره بهره می برند.